Incontinentie is het ongewild verliezen van urine en/of ontlasting. Incontinentie komt veel voor, vooral bij het ouder worden. Meestal zijn er meer factoren die aanleiding geven tot het ontstaan van urineverlies.
Incontinentie
Meer over incontinentie
Soorten incontinentie
We kennen de volgende soorten van incontinentie:
- urge-incontinentie: dit wordt meestal veroorzaakt door een stoornis van de blaas of door de zenuwvoorziening van de blaas. U heeft vaak aandrang om te plassen. Ook lopen, het veranderen van lichaamshouding of het horen van stromend water kan urineverlies veroorzaken. U kunt de aandrang om te plassen niet tegenhouden. De aandrang komt ineens opzetten en doordat deze niet te onderdrukken is, moet men heel vaak plassen en heeft u soms urineverlies. Ook 's nachts kan u vaak wakker worden met een hinderlijke aandrang tot plassen
- stress incontinentie: u verliest urine als de buikspieren aanspannen; bijvoorbeeld tijdens het sporten, of als moet hoesten of niezen
- gemengde incontinentie: dit is een combinatie van urge- en stressincontinentie
- overloopincontinentie: kan optreden wanneer de blaas niet volledig wordt geleegd. Oorzaken hiervan zijn een overactieve bekkenbodem, slecht werkende zenuwen, een blokkade in de urinebuis die de uitstroom van urine tegenhoudt of een slappe urineblaas
Incontinentie bij mannen
Bij mannen kan ongewenst urineverlies bijvoorbeeld het gevolg zijn van een vergrote prostaat of een operatie aan de prostaat.
De uroloog bespreekt met u uw klachten. Soms wordt u gevraagd een mictielijst (plasdagboek) bij te houden. Ook wordt uw urine onderzocht, om zeker te weten dat u geen urineweginfectie heeft. Daarnaast kan eventueel een urodynamisch onderzoek worden gedaan en/of een cystoscopie (= onderzoek waarbij in de blaas wordt gekeken).